27--بقره 168 تا 176 س 2 ق 26

بعضیا وقتی از احکام صحبت میشه فورا با تمسخر میگن «حرام است»این آیات جواب اوناست: اولش دو بار پشتِ سر هم خدا میگه: «بخورید! از چیزهای پاک و خوب.»هیچ فهرست «نخور، نکن، ممنوع» نمیاره.فضاش کاملاً بازه، مثبت، گسترده، بدون فشار.بعدش تازه می‌گه: «لا تَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطان»یعنیمسأله «نخوردن» نیست…مشکل اینه که شیطان ما رو از مسیر فطرت منحرف کنه—یا با ولع، یا با زیاده‌خواهی، یا با حرام‌سازیِ خودسرانه، یا با دروغ بستن به خدا.و حالا تو مرحله سوم ، محدودیت‌ها معرفی می‌شن—آن هم خیلی محدود، مشخص، و توضیح‌دار.مَیْتَه، خون ریخته، گوشت خوک، و حیوانی که به نام غیر خدا ذبح شده.یعنی فقط چهار مورد.تمام.بعد هم فوراً یک استثناءِ بزرگ میاره: «وَ مَنِ اضْطُرَّ… فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ»اگر در شرایط خاص بودی، حتی همین‌ها هم برات حرام نیست.ببین چقدر انسانیه.پس اصل بر حِلّیت و آزادیه، نه ممنوعیت.محدودیت‌ها هم معدود، منطقی و توضیح‌دارن.اما اونایی که «حلال و حرامِ جدید می‌سازن» یا «به اسم دین چیزهایی رو ممنوع می‌کنن»دقیقاً همین آیات خطابشون می‌کنه و میگه:«اینا دارن دروغ به خدا می‌بندن.»